پایش اطلاعات پروازی (FDM) پارت 2

تکنیک ها و فنون تجزیه و تحلیل FDM

(FDM Analysis Techniques)

مدت زمان مطالعه: 12 دقیقه

در نوشته قبل بیان شد که جمع آوری اطلاعات از پروازهای روزانه و عادی شرکت و سپس تحلیل و پایش اطلاعات پروازی به دست آمده، بخش اصلی و پیش نیازی برای سایر بخش های یک برنامه FDM، میباشد. در این نوشته،که بر اساس بند (c) از AMC1 ORO.AOC.130 و همچنین بند (a) از GM1 ORO.AOC.130 تهیه و تنظیم شده است، تحلیل و بررسی اطلاعات پروازی و تکنیک ها و روش های مختلف برای این کار مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

تکنیک ها و فنون تجزیه و تحلیل FDM باید شامل موارد زیر باشد:

کشف و ردیابی مواردی که از حد مجاز فراتر رفته اند (رخدادها) (Exceedance Detection)
سنجش و انداره گیری تمام پروازها (All Flights Measurement)
آمارگیری (Statistics)

در ادامه هر یک از روش ها و تکنیک های یاد شده، مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

1. کشف و ردیابی مواردی که از حد مجاز فراتر رفته اند(رخدادها)( Exceedance Detection )

این روش که رویکرد سنتی و معمول به FDM است، در واقع جستجو و کاوش به منظور شناسایی موارد انحراف از محدودیت های مندرج در AFM (aircraft flight manual) و SOP (standard operating procedures) در پروازهای روزانه میباشد.
برای این کار لازم است مجموعه ای از رویدادهای اصلی که بیشتر مورد توجه و نظر شرکت بوده و موارد تخطی از استانداردها در این حوزه ها اهمیت بیشتری برای شرکت دارد، انتخاب شوند. نمونه ای از لیست این نوع موارد که به عنوان رخدادهای معمول مطرح هستند، در Appendix 1 to AMC1 ORO.AOC.130. درج شده است.
محدودیت های شناسایی شده تحت عنوان مجموعه فوق، باید به صورت پیوسته مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت تغییر در SOP، با نسخه به روز SOP مقایسه شده و در خصوص محدودیت های مجاز آن ها تصمیم گیری شود.
تصویر بخشی از لیست مندرج در Appendix 1 to AMC1 ORO.AOC.130 که رخدادها و مواردی را که انحراف از محدودیت های مندرج در SOP و AFM در این حوزه ها باید بررسی شود در ادامه قابل مشاهده است. (لیست کامل در Appendix 1 to AMC1 ORO.AOC.130 موجود است)
پس برنامه FDM برای شناسایی مواردی که از حد مجاز فراتر رفته اند (Exceedance detection) در پروازهای روزانه و معمول شرکت مورد استفاده قرار میگیرد. این موارد، شامل انحرافات از؛ محدودیت های مندرج در AFM ، SOP و یا اصول ارتباطات صحیح بین کرو میباشد.

نمونه هایی از این موارد عبارتند از:

High lift-off rotation rate
Stall warning
GPWS warning
Flap limit speed exceedance
Fast approach
High/low on glideslope
Heavy landing

2. سنجش و انداره گیری تمام پروازها (All Flights Measurement )

سیستمی است که تعیین می نماید چه روال و اقداماتی عادی و نرمال هستند، این امر ممکن است با تهیه و بررسی تصاویر متنوعی از هر پرواز انجام گیرد.
بر اساس این تکنیک، اطلاعات FDM ، نه فقط از پروازهایی که رخدادهای مشخصی را موجب شده اند، بلکه از تمامی پروازها به دست میآیند.برای این کار پارامترهای پروازی مورد استفاده قرار میگیرند که اولا؛ برای تشخیص و توصیف یک پرواز کافی هستند و ثانیا؛ امکان تحلیل و بررسی جامعی از طیف گسترده ای از شرایط عملیاتی مختلف را فراهم میکنند.

نمونه هایی از پارامتر های که کنترل میشوند عبارتند از :

Take-off Weight
Flap Setting
Temperature
Rotation and lift-off speeds versus scheduled speeds
Maximum pitch rate and attitude during rotation
Gear retraction speeds
Heights and times

همچنین نمونه هایی از تحلیل های جامعی که در بالا بیان شد عبارتند از:

Pitch rates from high versus low take-off weights
Good versus bad weather approaches
Touchdowns on short versus long runways

پس از بررسی های مورد نظر، روندها و گرایشاتی که ممکن است به سمت موارد غیر استاندارد در حال شکل گیری باشد، شناسایی شده و پیش از آنکه به مرز غیر قابل قبول برسند، کنترل خواهند شد.

آمارگیری (Statistics)

به معنی تهیه و جمع آوری یک سری داده های خام (Data) با هدف پشتیبانی از فرآیند تحلیل و بررسی اطلاعات پروازی میباشد.
در این روش باید تعداد مشخصی از پروازهای هر نوع هواپیما و هر یک از مسیرهای پروازی مورد مطالعه قرار گیرد به نحوی که این تعداد پروازها جزئیات کافی، برای شناسایی نرخ اشکالات و روند احتمالی آنها به سوی موارد غیر استاندارد را فراهم نماید.
در ادامه بند a از GM1 ORO.AOC.130 در خصوص استفاده از اطلاعات به دست آمده – ذیل برنامه FDM – درپیگیری حوادث پروازی (Incidents) و همچنین فعالیت های مرتبط با تداوم صلاحیت پروازی، مطالبی بیان شده که در نوشته بعدی تشریح خواهد شد.

مقاله FDM پارت 1 دوره ی پایش اطلاعات پروازی(FDM)